Dert çile hayat mı bizi buldu Veysel'im yürüdü yolda yoruldu Göz değil gönülden saza vurdu Benim aslım Sivas açık doldu Garip dolaştı gönlüne vuruldu Dostu karatoprak sadık oldu Dilden dile,ilden ile yürüdü Bitmeyen aşkı Mahşer'ide bürüdü Bugünler müyesser olsaydı bana Minnet etmez idim bir kaşık kana Mukadder harici gelmez meydana Neler geldi bu Veysel'in başına Dünyaya geldiğim anda bi başıma Yürüdüm aynı zamanda bi anda İki kapılı bi handa görmüşler Gidiyorum gündüz gece ne işler.. Benden ayrılınca kimle bu uzun Herkese güzellik gösterir yüzüm Topraktır cesedim güneştir özüm Hava yağmur uyandırır hisleri Topraktandır cümle bu beden Nefsini öldür,ölmeden kısmen Böyle emretmiş YARADAN aslen Sen kalemsin ben uçmu bilmem Ne var ise sende,bende olmayan Aynı varlık her bedende yanılan Yarın mezara giren de bi candan Sen toksunda ben açmı bilmem Kimi molla kimi derviş görünmüş ALLAH bize neler vermiş öndüş Kimi arı çiçek derviş ölmüş Sen balsın da ben gecmi bilmem...