nerden başlasam bilemiyorum tam 19 senedir boşa yaşıyorum nasıl geçti gitti anlamadım şimdi geçen o yıllara yazıyorum hayat işte öğretiyor herşeyi sadece öğrenemedim birşeyi çok istedim başaramadım yaşayamadım lan aşkı sevgiyi herkes diyo bu çocuk bi serseri sordunuz mu neydi ki derdi kim bilebilir ki sevenin halini ortada kaldım yok bi sahibim şahidim oldu kuytu geceler sorsana anlatsın beni geceler heceler bu dilim yine ismini haykırışlarım yine seni söyler sen yokken tertemizdim sen varken herşey güzeldi sen gittin hayatım bitti film gibi geçti bu gözümün önünden dün gece yine resmin elimde kan dolu gözlerimle ona baktım ilk günkü gibi içimi sızlatır seni hatırlatan herşeyi yaktım mizah ex akay verse bu gece son gece ölüyorum inan duygusum yine (duygusuzum lan!) arıyo gözlerim eski yılları bir daha geri dönmesede pirfena verse sen yoktun sırtıma birileri hançeri vurupta beni yıktı bu canda sondun senden sonra başkası bana ölüm ecel olsun fırtına misali yaşadım hayatı ıssız bir kıyıda beni unutturdun yitirilmiş bir şairin duygusu yalnızlıklaradır yolculuğu kaç gece oldu bu benden gideli şairin bu ara sarhoş bir deli eşlik ederse dostumun birisi kafa tutar aşka içindeki nefreti olmadı gerçi hiçbir isteği yemedi mi yokluk sosyete güzeli para pul değildi beni mi severdin yürekli ol yeter eski sevgilim mahrem ellerine kim dokundu merhametimi yüreğime sarıyorum af buyur beni ben yalnız adam uçsuz bucaksız hep hayal kuran yorgun düştü gözlerim suskun bensiz o hayatta sen mutlumusun duygusuz şairi dinledin mi hiç gitmeden önce kalbine bi dokun mizah ex akay verse bu gece son gece ölüyorum inan duygusum yine (duygusuzum lan!) arıyo gözlerim eski yılları bir daha geri dönmesede hayalcash verse boş bir oda boş hayaller uçurumda bi hayat sahte yüzler durduramıyorum dökülüyor dizeler bu hayat yalanmış aldırma geçer sabret dediler sabrettim kaderimi ben ellerimle çizdim çok kez yanıldım ve farkettim yüzüme gülenleri hep dost bildim keş dolu bu hayat kan dolu gözler içimde fırtına dinmeyi bilmez haykırıyorum bu sen dolu geçmişe yazar isyanını ömer hayal cash hayatı gırtlaklamış bir gencin öyküsü yazılır bu beste bencil kalleşlerle dolu bu hayata gülmez bir kere daha sık şu yüzüm yazmaktan usanmayan şu eller kimine bi yalan kimine bi gerçek gün gelir elbet devran dönecek bu bizim hayatımız durma sende çek vur yak beni beni öldür dönde bi bak geri bu adamı güldür ibadetim günde beş ölümdür yukarda Rabbim var herşeyi görür bu gece son gece ölüyorum inan duygusum yine (duygusuzum lan!) arıyo gözlerim eski yılları bir daha geri dönmesede